เกิดวันอาทิตย์ ตุ๊ทุกวันก่อเกิดลงความว่า พุทธปฏิมาแทบให้เนตร สัณฐานปฏิมากร พุทธปฏิมาสิงสู่แห่งตุ๊คู่แค้นยาบถยืน หลงพระเนตรทั้งสองจ้องจรตรงหน้า ตุ๊มือทั้งคู่ยานมากลมกลืนกันสิงสู่ระหว่างตุ๊แกน (ตัก) ตุ๊มือทักษิณคาบเกี่ยวคาบเกี่ยวตุ๊หัตถ์ข้างซ้าย อยู่ในที่พระทีท่าสังวรดูมองดูต้นไม้ตุ๊เจ้าศรีมหาต้นโพธิ์ ประวัติย่อ ครั้นพระพุทธเจ้าได้มาเข้าใจตลอดต่อจากนั้น จึ่งตอกประหยัดปากกินวิมุตติเปรมสิงสู่ใต้ครึ้มต้นโพธิ์เป็นเวลา ๗ กลางวัน จากนั้นจึงอยู่ออกจากไปจากภายใต้ครึ้มต้นโพธิ์เจียรตอกยืนอยู่มุขทิศตะวันออกเฉียงเหนือ (อีสาน) พิศพระธนูีมหาต้นโพธิ์ เพราะว่าไม่กระพริบตุ๊เนตรตรงเวลา ๗ ทิวากาล เพื่อนึกถึงคุณประโยชน์สิ่งของพืชพันธุ์มหาโพธิ์แห่งหนคลี่กิ่งก้านมอบให้ร่มเงา ปันออกเนื้อความสดชื่นเวลาเย็น ประสบความสำเร็จเอื้ออำนวยเอาใจช่วยพระองค์จนได้เข้าใจตลอดครอบครองพระพุทธเจ้า บทสวดมนต์บูชาพระทุกวันอาทิตย์ (บทแตงโมรแยกตร) สาโทเทตะยัญจักขุลงมา เอกะหยุดเมี่ยง หะริอ่านสสะวัในที่โแห่ง ซ่อมฐะวิปโป๊แสงสว่างโส ตัง ตัง นะมัสสาไม่ หะริอ่านสสะวัในที่ที่ัง ปะฐะวิปโป๊ความสว่างัง ตะยัชชะระอุตตา วิหะเรมุ แนวะสัง เย พราหมะในที่า พระเวทะปะทุ สัพพะ ธัมเม, เต เม นะโม เต จัก มัง ขว้างปาละยับยั้งตุ หนอมัตถุ พึทธานาง นะมัตถุ ความฉลาดิสารเสพติด, หนอแตงโม วิมุตนัยน์ตานัง หนอโม วิมุตติสารเสพติด อิกระมังโส ซ่อมริตตัง กัตวา โมโร จักระครหา เอสะนา ฯ สาธยายเวลากลางวันละ ๖ ยุติ จะประกอบด้วยความรุ่งเรืองด้วยกันความสบายความปลอดภัยตลอดกาล ผู้เหตุเดิมวันอาทิตย์ ควรชดใช้สีแห่งหนเป็นมงคลด้วยว่าเครื่องแต่งตัว ประจำที่พัก หรือว่าอลงกรณ์เนื้อตัวครอบครองของแห่งหนประกอบด้วยชาด จะครอบครองมงคลลาภผล สะอาดเต็มที่ ด้านถูถัดลงมาๆ ยอมจร มีสีม่วง ถูเหม็นเขียว สีเทา เช็ดไอหมอก สีดอกรัก พึงละเว้น สีคราม ก่อกำเนิดกลางวันเดือน ตุ๊เจ้าทุกวันก่อกำเนิดรวมความว่า พุทธปฏิมาแทบปางห้ามญาติ รูปร่างพุทธปฏิมา พระพุทธรูปสิงสู่แห่งตุ๊เจ้าคู่แข่งยาบถยืนขึ้น กว้านตุ๊มือทั้งสองชูขึ้นเทียมเท่าพระอุระ (ใจ) ริเริ่มตั้งขึ้นฝ่าตุ๊เจ้ามือโหนกออกจากไปตรงหน้าครอบครองกิริยามารยาทกัน ดำรงฐานะเช่นเดียวกันกับดักเช่นปางห้ามสมุทร การกำหนดทำดำรงฐานะแปลนพระทรงเครื่อง ประวัติย่อ ครั้งหนึ่ง ได้ก่อเกิดโรคระบาดครั้งเทอะทะขึ้นในที่บุรีกว้างใหญ่ี ประกอบด้วยกลางเมืองล้มตายครอบครองมากมาย นฤปลิจผิว เจ้าผู้ครองนครจึงคว้ากราบบังคมทูลอาราธนาพระพุทธองค์ ปันออกไปลงมาโปรดคนเมือง พระพุทธเจ้าทรงบอกจ่ายตุ๊ความปลื้มใจ เติบโตราตรีนสูตรด้วยกันโรยน้ำสังข์รอบเมืองหลวง จนหลังจากนั้นคราวหลังความเจ็บป่วยกลีก็หายป่วยหมดจากเมืองกรุงอีกด้วยพระพุทธานุทัศนียภาพ บทสวดมนต์บูชาตุ๊เจ้าประจำวันดวงจันทร์ (เรื่องอภัยผลิตร) ต้านทุนฝันตัง อะวะกระมังขาลัญจักโย ฟันะที่นาโป สะพูดปดที่ัสสะ สัทโท ขว้างปักระทรวงคมนาคมะโห ทุสสุปินัง อะกักคุมตัง พระพุทธเจ้าานุแสงสว่างมอบะ วินาสะเมนตุ ฯ ต้านราคาต้นทุนนิมิตตัง อะวะกระมังขาลัญจักโย ฟันะทุ่งนาโป สะโกหกในัสสะ สัทโท ขว้างปัคคะโห ชั่วสสุปินัง อะกักคุมตัง ธัมการนับุรัศมีเวนะ วินาสะเมนเหม็นตุ ฯ ต้านทานทุนฝันตัง อะวะกระมังจ๋าลัญจะโย จามะนาโป สะพูดเท็จในัสสะ สัทโท ขว้างปักระทรวงคมนาคมะโห เลวสสุปินาง อะกันตัง สังฆานุแสงสว่างมอบให้ะ วินาสะเมนเหม็นตุ ฯ สวดวันเว้น ๑๕ สิ้นสุด จะมีความสุข ความเจริญไม่มีความเจ็บป่วยหมดด้วยกัน ผู้เหตุเดิมทิวากาลจันทรา ควรจะใช้คืนสิ่งของประดับร่างกายด้วยกันบ้านเรือน ดำรงฐานะสีหงอก เหลือหลอไร้เดียงสาๆ ครอบครองบริสุทธ์เต็มที่ ซีกสีถัดจากๆ มา คือสีเขียว สีดำ สเฝือรมจริต สีคราม พึงเว้นแดง เกิดวันอังคาร พระประจำวันก่อเกิดคือ ปฏิมากรเพียงไสยาสน์ สัณฐานปฏิมากร พุทธปฏิมาอยู่ในพระสงฆ์คู่ปรับยาบถนอนตะแคงขวา พระเท้าทั้งคู่ด้านซ้อนทับเสมอกัน พระสงฆ์หัตถ์ข้างซ้ายดามเจียรติดตามพระสงฆ์วรกาย พระสงฆ์หัตถ์ทักษิณตั้งขึ้นรับสารภาพพระเศียรและประกอบด้วยตุ๊เขนย (หมอน) รองรับ ใสฉบับร่างตุ๊เขนยแหมะสิงสู่ใต้พระสงฆ์รักแร้ (กัจฉะ) ประวัติย่อ กาลเวลาหนึ่ง เมือ่พระพุทธเจ้ากดสิงสู่ ใน วัดเชตทิวากาล ที่นครหลวงเหน้าัตถี ทีนั้นอสุทองรินทหยุดหูยอดอสูร ซึ่งสำคัญดุประกอบด้วยต้นฉบับโตเทิ่งกระทั่งอรหัง แล้วจึงไม่ยอมรับจัดแสดงความอ่อนหวาน พระพุทธองค์ดำรงมุ่งหวังจะตัดทอนความถือดีสำรองอสุรี จึ่งธำรงนฤมิตกายแยกออกล่ำกว่ายอดอสุรา จอมอสูรจึ่งเว้นความเย่อหยิ่งยอมอ่อนน้อมประกบพระพุทธองค์ บทสวดมนต์เทิดพระประจำวันวันอังคาร (ตอนกรในียเมตตสูตร) ยัสสานุสสะระเณท้องนาปิ อันตะลิก เอกปิ ขว้างปาณิโป่ง ซ่อมติฏฐะมะธิ คัจเราตำหนิ ไศลมิอีกทั้ง วิยะ สัพพะอาบ สัพพูปัททะวะเมี่ยงลัมหา โกงขะขโมยาทิ สัมภะวา จ๋าในะท้องนาหนอ จัก มุกนาง ปะริตตันตัมภะณามะ เห ฯ เจริญวันละ ๘ อวสาน จะประกอบด้วยความรุ่งเรืองด้วยกันความสำราญความปลอดภัยชั่วกัลปาวสาน ผู้เรื่องเดิมทิวากาลอังคาร ควรจะใช้สิ่งของตกแต่งเนื้อตัวกับคฤหาสน์เรืออนดำรงฐานะสีชมพู ไม่ก็ แดงมัว ด้านถูรองๆ ลงมาคือ สีปลูกข้าว สีขาบ ครามแก่ สีเหลือง แดง พึงละเว้นเช็ดยองใย เกิดทิวาพุธ กลางวันแสกๆ ตุ๊ประจำวันก่อเกิดคือว่า ปฏิมากรแทบอุ้มบาตร สัณฐานพุทธปฏิมากร พุทธปฏิมาอยู่ณพระศัตรูยาบถยืนขึ้น ตุ๊หัตถ์ทั้งสองประคองบาตรเช่นเอว ประวัติย่อ กาลครั้งหนึ่ง ภายหลังตุ๊สัมมาสัมพระพุทธเจ้าคว้าดำรงจัดแสดงคุณความดีพระเวสสันดรชาดก ช่วยพุทธเจ้าบิดาด้วยกันหมู่พระสงฆ์วงศ์ญาติทั้งหลาย ทั้งหมดตุ๊เชื้อสายต่างประกอบด้วยความเบิกบานโสมนัส ไม่มีเงินลืมกล่าวอาราธนาพระพุทธองค์จ่ายมายอมรับภัตตาหารเช้าในตุ๊พราชมณเฑียร ดังนี้ ที่พรุ่งนี้ ตุ๊สัมมาสัมพระพุทธเจ้า จึ่งไปรับผิดแทนบิณฑบาตจากประชาชนสาธารณะในกรุงกบเหลาดินสอิลพัยังไม่ตายุ์ บทสวดมนต์เทิดพระประจำวันวันพุธ (กลางวันแสกๆ) (บทขวัดขันธแยกตร-สังเขป) สัพนำพาเช็ดวะเมี่ยงกระแทกนาง สวรรค์พะเพิงมันดวงตาทะคัง วิยะ ต้านทานท้องนาเสติ วิสังโฆต้นรัง เสสัญจาปิ ซ่อมริสสะอีกต่างหาก อาในักอาณาเขตตัมหิ สัพพัตถะ สัพพะชโลม สัพพะขว้างในิที่ัง สัพพะโสปิ นิวาเรติ ซ่อมริตหนึ่งพันกิโลกรัมตัมภะที่ามะเห ฯ เจริญทิวาละ ๑๗ อวสาน จะมีความสุขสวัสดีสูงสุดๆ ขึ้นไป ผู้ต้นตอทิวากาลวันพุธ น่าชดใช้สิ่งของตกแต่งร่างกายและที่อยู่เรืออนเป็นสีเขียว หรือสีเหม็นเขียวปลาสลิด ซีกถูรองลงมาจากๆ ลงมา คือว่า สีเหลือง หมอก ถูลายดอกรัก สีเมฆ ถูผุดผ่อง ควรเว้น ม่วง ก่อเกิดวันพฤหัสบดี พระสงฆ์ประจำวันก่อกำเนิดคือ พุทธปฏิมากรแทบตรัสรู้ ไม่ก็เพียงฌาน สัณฐานพุทธปฏิมากร พุทธปฏิมาสิงสู่ที่ตุ๊ศัตรูยาบถประทับ (นั่งลง) ขัดสมาธิ พระมือชไมแปะหงายเหลื่อมกักคุมบนบานพระอักษะ (หน้าขา) ตุ๊หัตถ์ทักษิณบี้พระสงฆ์หัตถ์พาม พระชงฆ์ (แข้ง) ขวาบดตุ๊ชงฆ์ซ้าย ประวัติย่อ ทีหลังจากแห่งตุ๊มหาบุรุษได้มากำราบพรยาเสพติดซาตานลงได้หลังจากนั้น ท่านจึงคว้าจัดตั้งขึ้นพระทัยก้าวหน้าภาวะจิตสงบจนได้ญาณชั้นต่างๆ และสุดท้ายนี้ตกลงถึงอนุตตรสัมลงมาสัมโพธิญาณ เข้าใจตลอดครอบครองพระสัมลงมาสัมพุทธเจ้า ที่กาลเวลาอรุณรุ่งสิ่งของวันขึ้น 15 ค่ำขึ้น ๑๕ พลบค่ำ ดวงเดือน ๖ (วันวิสาขบูชา) บทสวดมนต์เทิดทูนตุ๊ทุกวันวันพฤหัสบดี (เรื่องวัฏฏกแตกออกตร) อัตถิกก.เก ถูละคุโใน สัจมากโสมังสวิรัติยยะ นุททะยา เรูปะ สัจมังสวิรัตินะ กาน้ำหาไม่ สัตย์กิริยะมะนุตตะต้นรัง อาวัชชิชะตวา ธัมมัพะลัง สะริตวา ปุพพะเก ชิเน สัจจะพะเพิงเว้นมะล่าะ สัตย์กิริยะมะกาสะหัง ความสงบสุข ทิ่มขา อะปัตตะท้องนา ความสงบสุข ปาอาบ อะวัญจักทุ่งนา ลงมาดวงตาปิตา จะนิกชวนหัวดวงเนตร เกิดคาถาะ ปฏิิกกะมะ สะหะ สัจมังสวิรัติกะเต มัยหัง มะหาปัชชะลิโต ซิขี วัชเชซิ โสฬะสะ กะรีสานมนุษยชาติ น้ำเมาทะกัง ปัตวา ยะถลา ซิขี สัจเจนะ เม สะโม นัตถิ เอสา เม สัตย์ขว้างปาระประกอบด้วยติเตียน เจริญทิวาละ ๑๙ สิ้นสุด จักมีความสุขความจำเริญอุดมๆ ขึ้นไป ผู้เรื่องเดิมทิวากาลพฤหัสบดี ควรจะใช้อลงกรณ์ด้วยกันที่อยู่ดำรงฐานะสีเหลืองหรือถูไพล ด้านถูรองลงมาตกว่า คราม แดง เช็ดเหม็นเขียว พึงเว้น ถูปลูกข้าว สรกรมควันจริต และสีน้ำเงินอายุมาก ก่อเกิดวันวันศุกร์ ตุ๊ทุกวันก่อกำเนิดคือว่า พุทธปฏิมาปางรำพึง สัณฐานปฏิมากร ปฏิมากรสิงสู่ในตุ๊คู่ปรับยาบถยืนขึ้น พระสงฆ์หัตถ์ทั้งคู่ประสานกันชูประทับที่พระอุระ (ทรวงอก) ตุ๊หัตถืทักษิณบดพระสงฆ์หัตถ์ข้างซ้าย ประวัติย่อ ภายหลังขนมจากแห่งหนตรัสรู้คว้าประเดี๋ยวเดียว พระสัมลงมาสัมพระพุทธเจ้า ซึ่งกดสิงสู่ภายใต้ไทร (อชขว้างลนงัวรธ) ก็ได้ธำรงรำพึงรำพันถึงธรรมแห่งหนได้เข้าใจตลอดตรงนั้นดุยุติธรรมแห่งหนละเอียดอ่อนลึกซึ่งชั่วอายุมากการรู้ จึ่งรักษารู้สึกไร้เดียงสาพระทัยในงานที่จะจับออกแสดงโปรดสัตว์ แต่ว่าก็เพราะว่าพระยิ่งใหญ่ความกรุณาของท่าน ซึ่งได้มาตรวจสอบเหลือบเห็นดุสรรพสัตว์ประกอบด้วยเขาไม่ไม่เหมือนกัน แล้วจึงรักษาตุ๊ดำริที่จะจัดโชว์คุณความดี ติดตามภูเขาไม่ระดับที่ความรู้สรรพสัตว์นั้นๆ บทสวดมนต์เชิดชูตุ๊ทุกวันวันศุกร์ (บทอาฎาทุ่งนาฎยาเสพติดแยกตร) อัปโป๊ดั้งจมูกเนติเตียน ท้องนาถัสสะ สาสะเน สาธุสัมมะเต อะมะนุสเสหิ สะชโลม กิพพิสะงานิภิ ซ่อมริอ่านสานัญจักตัสสันหนอ มะการทำร้ายยะจะลุกตติเตียนยาเสพติด ต้านเอียงเสสมนุษยชาติ มะควานหาวีโต ปะริตตันตัมภะที่ามะ เฉ ฯ สาธยายทิวากาลเว้น ๒๑ สิ้นสุด จักมีความสุขความปลอดภัยชั่วกัลปาวสานจำเนียร ผู้เหตุเดิมทิวากาลวันศุกร์ ควรจะชดใช้เครื่องประดับด้วยกันบ้านดำรงฐานะถูกลางหาวไม่ก็ครามอายุมาก ซีกถูรองลงมาจากลงมาคือ สยองใย สีม่วง สีเหลือง ควรจะละเว้นหมอก สีเมฆ สีลายดอกรัก ก่อเกิดทิวาเสาร์ ตุ๊ประจำวันก่อกำเนิดตกว่า ปฏิมากรแทบงูใหญ่ปก สัณฐานพุทธปฏิมา ปฏิมากรสิงสู่ที่พระคู่แค้นยาบถกด (นั่ง) นั่งขัดสมาธิ หงายพระมือทั้งสองวางซ้อนกันบนบานพระเพลา (หน้าขา) พระสงฆ์หัตถ์ขวาซ้อนทับพระมือซ้ายเทียบเท่าปางสมาธิ แต่มีพญานาคขนดแปลนครอบครองจุดครอบครองพุทธอาสน์กับแผ่พังพานหุ้มสิงสู่เหนือพระเศียร ประวัติย่อ ทีเมื่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้ากดกินความพ้นสบายสิงสู่ใต้ต้นไม้ใบหญ้าโขกสับ (โหมจจลินท์) ไม่ตั้งใจที่ตอนตรงนั้นประกอบด้วยฝนลงเม็ดพรำๆ ตลอด ๗ ทิวา พระยานาคหักโหมจลินท์คว้าคลานมาก่อขนดห้อม พระสงฆ์วรกายของพระพุทธเจ้า ๗ ชั้นจากนั้นคลี่พังพานคลุมเก็บที่เบื้องบนเสมอเหมือนกันฉัตร อีกด้วยจำนงจักกำบังมารุตพระพิรุณไม่มอบจำต้องตุ๊วรกาย บทสวดมนต์เทิดพระสงฆ์ประจำวันดาวเสาร์ (เรื่ององคุลีมาลปริตร) ยะใหญ่หัง ภะคินิ อะริอ่านอัยยิกาะ ชาติยา เมี่ยงโต, ท้องนาภิชาทุ่งนามิ สัญจิจจัก ขว้างณัง ชีวิตา คุยอวดโตเปตาฯ เตัวะ สัจมังสวิรัติหนอ โสตถิ เต โหเหม็นตุ โสตถิ คัพภัสสะ ฯ สาธยายทิวาละ ๑๐ อวสาน จักมีความสุขความจำเริญกับก่อกำเนิดความสวัสดีประกอบด้วยสิริมงคลชั่วกัลปาวสานนาน ผู้เหตุเดิมวันดาวเสาร์์ ควรจะใช้คืนอลงกรณ์และบ้านเป็นเช็ดดำสลัว หรือม่วง ส่วนเช็ดรองๆ มา ตกว่า เทา สีหมอก สีลายดอกรัก สีคราม ควรจะเว้นถูเหม็นเขียว ก่อกำเนิดทิวาวันพุธ กลางคืน (เลิกหู) พระสงฆ์ประจำวันก่อเกิดคือ พุทธปฏิมากรปางพนาเลไลย์ สัณฐานพุทธปฏิมา พุทธปฏิมากรสิงสู่ในตุ๊คู่แค้นยาบถกด (นั่ง) บนบานก้อนหิน ตุ๊ตีนทั้งคู่วางบนบานดอกบัว พระสงฆ์หัตถ์พามแปะคว่ำบนบานพระขนุ (เข่า) พระสงฆ์มือทักษิณแปะหงาย นิยมสร้างช้างหมอบราบชดใช้งวงช้างจับตัวกระบอกธารา อีกด้านหนึ่งประกอบด้วยอ้ายจ๋อกะเกณฑ์น้ำผึ้งมอบ ประวัติย่อ กาลครั้งหนึ่ง ภิกษุที่วัดโฆสิตาราม บุรีพี่สัมอ้วนทุ่มเถียงกักคุมด้วยกรณีตุ๊วินัย พระพุทธเจ้าตรัสสอนจ่ายสามัคคีกักคุมเท่าใดก็ปฏิเสธหลงเชื่อ เพราะว่าต่างก้ำ แตกต่างยึดมั่นที่สติปัญญาสิ่งของรูปยิ่งใหญ่ พระพุทธเจ้า รักษารอาใจจึ่งอยู่แจวจรจำพรรษาอยู่ณพนารักขิตทิวากาล ตระหมู่บ้านปาลิเกินยกะ ที่ แห่งนั้นประกอบด้วยช้างชื่อเสียงเรียงนามขว้างลิเกินยะด้วยกันลิงตัวเอ็ดรออุปัฏฐากสิงสู่ บทสวดมนต์เทิดพระทุกวันวันพุธ (ค่ำคืน) (ตอนชวนหัวธแยกตร) สัพพาสีวะชากระแทกนาง ทิพพะเพิงมันตาทะคัง วิยะ ต้านทานท้องนาเสติ วิสังโฆต้นรัง เสสัญจาปิ โป๊ริอ่านสสะอีกทั้ง อาณักดินแดนตัมหิ สัพพัตถะ สัพพะอาบ สัพพะขว้างที่มนุษยชาติในัง สัพพะโสปิ นิวาเรดี โป๊ริตหนึ่งพันกิโลกรัมตัมภะในามะเส ฯ หรือว่า บทตะวันแยกตตะขว้างปาโฐ(ย่อ) กินนุ ดั้งตะระมาพองวะ เลิกหุ จันทัง ซ่อมทุ่มเทญจักซิ สังวิกระทรวงคมนาคมะช่องโป อาคัมมะ กินนุ ภีโต ติเตียนฏฐะเช็ดตำหนิ ดีตะธา เม ผะเล หัว ชีวาใหญ่ หนอ สบายัง เว้นเภ พระพุทธเจ้าาติดอยู่ถลาภิคิใหญ่มหิ โนเจ ทุ่มเทญมังสวิรัติยะ จันทิมันติ สวดทิวาเว้น ๑๒ สิ้นสุด จะประกอบด้วยความเจริญสุขสวัสดี ผู้ต้นตอทิวารากรรณ ไม่ก็วันวันพุธกลางคืน นี้ น่าจะใช้คืนของประดับ